İnka İmparatorluğu

Antik İnka İmparatorluğu, Güney Amerika'nın And Dağları'nın batı kısmında, günümüzde Peru, Bolivya, Şili, Kolombiya ve Ekvador gibi ülkelerde bulunan İnka halkının kurduğu bir imparatorluktur. İnka İmparatorluğu, İspanyol fetihlerinden önce 13. yüzyıl civarında kurulmuş ve 16. yüzyılın başlarında İspanyol sömürgeciliği tarafından yıkılmıştır. İnka İmparatorluğu, büyük ölçüde merkezi bir yönetim yapısına sahipti ve güçlü bir ordu, etkili bir idari sistem ve sofistike bir tarım sistemiyle tanınıyordu.

İnka İmparatorluğu, İnka halkının önderliği altında kuruldu. İnka halkı, MÖ 1200'lerde Cuzco Vadisi'ne göç etti ve burada bir uygarlık kurdu. İmparatorluğun kurucusu olarak kabul edilen Manco Capac, İnka halkının lideri ve tanrıları tarafından seçilmiş olduğuna inanılan ilk kraldı. İmparatorluk, kısa bir süre içinde Cuzco Vadisi'nin ötesine genişledi ve yaklaşık 1400'lü yıllarda Peru'nun büyük bir bölümünü kapsayan bir imparatorluk haline geldi.

İnka İmparatorluğu'nun merkezi yönetim yapısı oldukça sofistikeydi. İmparator, tüm imparatorluğun en üstündeki liderdi ve geniş bir idari kadro tarafından destekleniyordu. İmparatorluğun yönetimindeki en önemli kişilerden biri, yönetim kurulu olan ve her biri bir bölgeyi yöneten dört kişilik bir grup olan Apu tarafından atanmış valilerdi. Ayrıca, İnka İmparatorluğu, nüfusunun yaklaşık %10'u olan ve imparatorluk topraklarında yaşayan mit'a adı verilen bir işçi sınıfına sahipti. Bu işçiler, İmparatorluğun altyapısı ve tarım sistemi için çalışıyorlardı.

İnka İmparatorluğu, güçlü bir orduya da sahipti. Askerler, askeri eğitimlerini tamamladıktan sonra, İmparatorluğun farklı bölgelerindeki garnizonlara yerleştirilirdi. İmparatorluğun sınırlarını savunmak için kullanılan ana silah, oklar ve mızraklardan oluşan bir çeşit mızraklı askerlerden oluşan birliklerdi. Ayrıca, imparatorluk dağıtık bir ağa sahip olduğu için, haberleşme için chasquis adı verilen yaya ulaklarla yapılırdı.