Vebanın yayılmasının sebebi, pirelerin taşıdığı Yersinia pestis bakterisidir. Bu pireler, genellikle farelerde yaşarlar ve insanlara ısırarak veba bakterisini bulaştırırlar. Veba, üç türde görülebilir: septisemik, pnömonik ve bubonik. Bubonik veba en yaygın olanıdır ve vücudun lenf düğümlerinde şişliklere ve enfeksiyonlara neden olur.
Orta Çağ’da veba salgınlarının önlenmesi ve tedavisi hakkında çok az bilgi vardı. İnsanlar, salgınların sebebi hakkında bilinçsizdi ve salgınların Tanrı'nın cezası olduğuna inanıyorlardı. Bununla birlikte, bazı temel önlemler alınmıştı. Örneğin, hastalıkla temas halinde olanların karantinaya alınması ve ölenlerin gömülmesi için özel mezarlıkların kullanılması gibi önlemler alındı. Ancak, bu önlemler salgının yayılmasını durdurmaya yetmedi.
Tedavi yöntemleri de oldukça sınırlıydı ve çoğu zaman etkisizdi. O zamanlar, insanlar hastalığın tedavisi için dua ediyorlar ve bazı bitkisel ilaçlar kullanıyorlardı. Bazı hekimler, hastalığın nedeni olarak kabul ettikleri "kötü kanı" temizlemek için kan alıyorlardı. Ancak, bu yöntemler hastalığı iyileştiremedi.
Bugün, veba salgınlarının önlenmesi ve tedavisi için daha gelişmiş yöntemler mevcuttur. Veba, modern antibiyotiklerin kullanımıyla tedavi edilebilir hale gelmiştir. Ayrıca, pirelerin kontrol altına alınması, insanların hijyenik koşullarının iyileştirilmesi ve hastalığın yayılmasını önlemek için diğer önlemler alınması gibi yöntemlerle vebanın yayılması önlenir.
Sonuç olarak, Orta Çağ'da veba salgınlarının yayılması, çok sayıda insanın ölümüne ve toplumsal değişimlere neden oldu. Ancak, bu salgınlar modern tıp sayesinde kontrol altına alınabilmiştir.